W tamtym momencie
miała ochotę na zawsze pozostać w jego ramionach. Pragnęła wiedzieć, że jest
taki, za jakiego go uważa. W tej chwili był ideałem. Po prostu ją przytulał,
nie oczekując niczego w zamian. Jego wyrzeźbione ramiona delikatnie ją oplatały,
dając poczucie bezpieczeństwa. Cały czas dyskretnie wdychała jego zapach.
Wiedziała, że już nigdy go nie zapomni. Dopiero teraz zaczęła zdawać sobie
sprawę z tego, jak wiele dla niej znaczył. Ten blondyn o błękitnych oczach
całkowicie zawładnął jej sercem. Wiedziała, że po tym, co wydarzyło się w jej
przeszłości, będzie jej ciężko związać się z kimś, ale wiedziała, że dla
Thomasa zrobi wyjątek. Delikatnie wyplątała się z jego objęć i spojrzała w jego
hipnotyzujące oczy.
- Thomas, chcę,
żebyś wiedział, że bardzo mi na Tobie zależy, ale potrzebuje trochę czasu…-
brunetka spuściła wzrok, który wlepiła w czubki swoich butów.
- Alice, hej,
spójrz na mnie – blondyn delikatnie uniósł brodę dziewczyny. – Rozumiem, dajmy
sobie czas. Powoli się poznawajmy i spędźmy razem trochę czasu. Potem
zdecydujemy co dalej – uśmiech zagościł na twarzy skoczka, a w jego oczach Ali
zobaczyła szczerość i radość. Wiedziała, że zaryzykuje. Dla niego wszystko.
Odpowiedziała subtelnym uśmiechem i w końcu wprowadziła skoczka do salonu. Oboje
usiedli na kanapie i patrzyli sobie w oczy delektując się swoją obecnością.
Rozmawiali na różne tematy, zapominając o problemach ostatnich dni. Po prostu
byli sobą. Wiedzieli, że nie będzie im łatwo, ale chcieli zacząć od początku.
~***~
Zadowolona
wracała ze spotkania. Cicho weszła do mieszkania i zobaczyła ich. Siedzieli w
salonie. Byli tak bardzo w siebie zapatrzeni. I dotarło do niej, że nie da rady
ich rozdzielić. Wiedziała, że jej przyjaciółka jest cudowną osobą i zasługuje na
szczęście, ale patrząc na nich poczuła ukłucie żalu. Dlaczego nigdy nikt nie
spojrzał tak na nią? Widziała uśmiech na twarzy Ali i niezauważona poszła do
swojego pokoju. Zazdrość i ból przepełniały ją w całości. Czy ona nigdy nie
zasłużyła na miłość? Wiedziała jaka jest i czuła, że może źle zabiera się za
szukanie swojego księcia, ale uważała, że jej też należy się choć odrobina
szczęścia. Wiedziała, że teraz potrzebuje odetchnąć. Za dużo myśli kłębiło się
w jej głowie. Postanowiła wyjść do klubu. Musiała choć na chwilę o tym
zapomnieć i oddać się beztroskiej zabawie. Założyła swoją ulubioną sukienkę, nałożyła
makijaż i cicho wyślizgnęła się ze swojego pokoju. Ostatni raz obrzuciła
siedzącą parę tęsknym spojrzeniem i wyszła.
~***~
Cieszyło go, że pogodził
się z Thomasem. On był jego najlepszym przyjacielem, jego opoką. Wiedział, że z
jego wsparciem jest w stanie zrobić wszystko. Potrzebował go. Morgenstern był
jego bratnią duszą, obaj rozumieli się jak nikt inny. Czuł, że teraz jego
jedynym problem pozostawała Katerina. W tej dziewczynie było coś, co go
przyciągało. Może i nie była ideałem, ale dla niego była jedyną dziewczyną,
która warta była poświęcenia uwagi. Oczywiście uwielbiał też Alice, ale ona
była dla niego bardziej jak siostra. Była taka delikatna i pogubiona, a Kat
była jej przeciwieństwem. Dokładnie wiedziała, czego chce i jak to zdobyć. Była
przebojowa i uwielbiała być w centrum uwagi, a on był szczęśliwy, że może jej
tę uwagę poświęcać. Ta dziewczyna całkowicie zawróciła mu w głowie i nie
wiedział, co ma zrobić, żeby ją zdobyć. Nadmiar myśli kotłował się w jego
głowie. Wiedział, że musi wyjść i trochę odetchnąć. Przebrał się i wyszedł do
swojego ulubionego klubu.
~***~
Bawiła się świetnie.
Jak zawsze kręciło się wokół niej mnóstwo mężczyzn, jednak żaden nie wzbudzał
jej zainteresowania. Dopijała właśnie drinka kiedy go zobaczyła. Wchodził do
klubu pewny siebie jak zawsze. Na jego widok zabrakło jej słów. Niebieska
koszula opinała się na umięśnionym ciele, a czarne jeansy dodawały mu uroku.
Kolorowe światła rozjaśniały jego włosy. Wyglądał idealnie. Szedł w jej
kierunku.
- Cześć Kat,
możemy porozmawiać?
- Cześć,
oczywiście – czuła, że gdyby w tamtym momencie kazał jej skoczyć z mostu, to
skoczyłaby.
- Chciałem Ci coś
wyjaśnić. Chce, żebyś wiedziała, że mnie i Alice nic nie łączy. Jesteśmy tylko
przyjaciółmi. A Ty… Ty znaczysz dla mnie bardzo dużo… - brunet spojrzał jej w
oczy i zobaczyła to na co czekała całe życie. To spojrzenie… Tak bardzo
przepełnione miłością…
- Gregor, ja… Ty
też bardzo wiele dla mnie znaczysz… - nic więcej nie powiedziała, tylko wpiła
się zachłannie w usta skoczka. W tym momencie nie potrzebowali już żadnych
słów. Oboje wiedzieli co to znaczy. Czas zacząć coś nowego, lepszego. Coś,
czego żadne z nich jeszcze nie poznało.
~***~
Spędzili razem
cudowny wieczór. Umówili się, że następnego dnia wyjdą razem do klubu. Wyszedł
z jej domu z nową nadzieją. Dowiedział się od Alice, że coś do niego czuje. To
było spełnieniem jego marzeń. Wiedział, że przed nimi długa droga, ale wierzył,
że razem dadzą sobie radę. Obiecał sobie, że zrobi wszystko, żeby czuła się z
nim szczęśliwa. Chciał dać jej poczucie bezpieczeństwa. Chciał pokazać jak
bardzo ją pokochał. Sam nie mógł uwierzyć, jak bardzo się dla niej zmienił.
Jeszcze niedawno był facetem, który zmieniał dziewczyny jak rękawiczki. Tym
razem wiedział, że nie może jej zranić. Zbyt wiele dla niego znaczyła. W jego
mniemaniu to było aż absurdalne. Jeszcze nigdy nie doznał takiego uczucia. Stał
się najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi. Wiedział, że dała mu szansę i że jej
nie zmarnuje.
~***~
Wróciła do domu
dopiero rano. Całą noc spędziła z nim. Pierwszy raz poznała potęgę miłości.
Wiedziała, ze zrobi wszystko, żeby to uczucie trwało. Miała nadzieję, że to co
powiedział było szczere. W głębi duszy wiedziała, że takie spojrzenie może
wywołać tylko miłość. Najśmieszniejsze było, że właśnie wtedy, kiedy ona
najbardziej w nią zwątpiła, to uczucie zawitało również w jej sercu. Wchodziła
do kuchni niesamowicie szczęśliwa. Spotkała tam równie szczęśliwą przyjaciółkę.
- Alice, świat jest piękny! – zawołała z
uśmiechem na twarzy.
- Wiem Kat, wiem
– brunetka także odpowiedziała uśmiechem. Robiąc śniadanie obie opowiedziały
sobie o tym, co je wczoraj spotkało. Były bardzo szczęśliwe. Okazało się, że
Alice z Thomasem i Kat z Gregorem wybierają się do tego samego klubu.
- Ali! Mamy
podwójną randkę! – szczęśliwa Kat przytuliła swoją przyjaciółkę i obie poczuły
się jak kiedyś, w najlepszych latach ich przyjaźni.
_____________________________________________
Hej Kochane!!!
No to już dziewiątka!
Ale ten czas szybko leci. :)
Jak Wam sie podoba nowe wcielenie naszej Kat? :)
Pozdrawiamy :***
Kolorowa Biel <3
Szalona Fanatyczka <3
Kat wreszcie zmądrzała. Zrozumiała ali :) Co się wydarzyło w jej przeszłości?
OdpowiedzUsuńHmmm... czyżby Kat nabrała rozumu? Nadal za nią nie przepadam :v
OdpowiedzUsuńAle widać, że Gregor ją kocha, a i ona coś do niego czuję, więc życzę im jak najlepiej :D
Podobnie jak Alice i Morgiemu, awh *o*
Świetny rozdział ♥
Nie mogę doczekać się kolejnego ♥
Jak najwięcej weny Wam życzę, do tworzenia tak świetnych opowiadań :D
Buziaki, Nikki ;*
Jejku, w końcu się doczekałam tego momentu! Aż się boję dowiedzieć co Alice przeżyła w przeszłości. A Kat nadal nie lubię. Weny życzę i pozdrawiam <3
OdpowiedzUsuńŚwietny rozdział :)
OdpowiedzUsuńW końcu każdy doszedł do porozumienia, ale jak na długo?
Może Kat się zmieniła, ale coś czuję, że chyba nie do końca. Nie wierzę, jakoś w jej uczucia, intencje.
Każdy jest szczęśliwy i niech tak zostanie :)
Czekam na następny rozdział i weny życzę :)
Pozdrawiam! :*
Nowe wcielenie Kat? Jakoś nie chce mi się wierzyć w jej nagłą przemianę. Ludzie, z takim charakterem, nie zmieniają się tak szybko... No ale cóż, może się mylę. Co nie zmienia faktu, że nadal jej nie lubię ;) Widać, że Schlieri czuje do niej coś więcej, ona z resztą do niego też. Każdy jest szczęśliwy, ale coś mi się wydaje, że ta sielanka długo nie potrwa... :)
OdpowiedzUsuńBuziaki :**
Coś mi tu śmierdzi... Nie za bardzo chce mi się wierzyć, że Katerina się zmieniła, ale kto wie, może faktycznie zmądrzała...?
OdpowiedzUsuńCieszę się, że nasze gołąbeczki się pogodziły. Wiosna jest, więc miłość musi być :)
Świetny rozdział, czekam na kolejny.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo weny :* :* :*
Przemiana Kat? Ciekawe jak to długo potrwa.. ;)
OdpowiedzUsuńWszyscy są szczęśliwi, ale wydaje mi się że za długo to nie potrwa..
Oczywiście jak zawsze genialny rozdział ;)
Pozdrawiam :*
No wreszcie się pogodzili ^^ Czekam na następny i zapraszam wszystkich chętnych do mnie :*
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
http://happiness--is--everywhere.blogspot.com/
Super :D
OdpowiedzUsuńNadal nie wiemy nic na temat przeszłości Alice, ale za to Katerina pokazała swoje inne oblicze. Chyba za szybko ją oceniłam myśląc, że już pozostanie tą złą. Nie twierdzę jednak, że ta przemiana to już tak na stałe, bo pewnie nie, ale przynajmniej wiemy, że Kat też ma uczucia.
OdpowiedzUsuńSuper rozdział :-)
Pozdrawiam!
Ja mogę tylko powiedzieć to, co Robert Downey Jr. powiedział na temat "Avengers: Age of Ultron": "WOW" :D
OdpowiedzUsuńMega! <3 Pozdrawiam i życzę weny :)
OdpowiedzUsuńZapraszam na 1 rozdział opowiadania pisanego w duecie o Karolinie i Piotrku Nowakowskim :*
http://chce-zaczac-walczyc.blogspot.com/
Mawiają, że ludzie się nie zmieniają. Szczerze?
OdpowiedzUsuńNie chcę absolutnie nikogo skreślać, ale sama w to nie do końca wierzę. Dlatego też przemiana Kat... No jest dla mnie co najmniej podejrzana. Chyba, że przesadzam... W sumie mogę być za bardzo podejrzana, ale... przezorny zawsze ubezpieczony... Dlatego też, nawet główni bohaterowie powinni mieć się na baczności.
Poza tym... Szczęście. Pięknie się to czyta, gdyż szczęście to paradoksalnie coś, co rzadko się spotyka. Czasem jest to marna imitacja, czasem monotonność... I tak, to jest chyba najpowszechniejsze zjawisko. A tutaj? Szczęście, miłość. Coś, co może odwlec myśli o tym, iż ludzie są jedynie marionetkami, ich życie to przedstawienie, a co po nim? Lalki są bezdusznie chowane do worka i koniec wszystkiego, odchodzą w zapomnienie... A tutaj? Aż można uwierzyć, iż jest coś, co należy tylko do bohaterów. Wręcz zdumiewające, jak bardzo można się rozmienić na drobne przy fikcyjnym świecie, gdzie Wy jesteście, moje drogie, reżyserkami.
Świetne. ♥
Niby to dopiero początek historii , gdyż to dziewiąty rozdział , a już tak wiele można wywnioskować.
OdpowiedzUsuńPrzemiana Kat , a co najistotniejsze tak rychła i zauważalna jest podejrzana i co ważne nie zwiastuje nic dobrego.
Jakoś ta dziewczyna nie wywarła na mnie pozytywnego wrażenia.
Zobaczymy,
Czekam niecierpliwie.
http://alles-braucht-seine-zeit.blogspot.com/
Wybaczcie, że tak późno, ale w następnym tygodniu egzaminy i na wszystko inne chwilowo czasu brak. No ale dotarłam.
OdpowiedzUsuńWidzę, że sytuacja obróciła się o 180°. Chociaż tak tu słodko, radośnie i różowo, mniemam, że długo tak nie będzie i stanie się coś niedobrego. Może w tym klubie?
Pozdrawiam :*
Jesteś nominowana do Liebster Award. Więcej szczegółów tutaj:*
OdpowiedzUsuńhttp://kochaj--mnie--nieprzytomnie.blogspot.com/2015/04/liebster-award.html
Wybaczcie, że tak późno komentuję, ale przeczytałam już dawno. I to w zasadzie w biegu, gdyż, ponieważ egzaminy gimnazjalne.
OdpowiedzUsuńJestem pod mega wrażeniem tego rozdziału.
Jest to chyba dotychczas mój ulubiony rozdział.
Macie dziewczyny ogromny talent.
Pozdrawiam GosiaczeK
P.S. Zapraszam do siebie na nowy rozdział. ^^
http://sztuka-zapominania.blogspot.com/2015/04/11planica-czyli-dawac-krysztaowa-kule-i.html
Ojej! Z takiego dystansu jaki dzielił dziewczyny, ich stosunki powróciły do normalnych, super!! Mam nadzieję, że nie na krótko i że Kat nic nie kombinuje. Podwójna randka to świetny pomysł.
OdpowiedzUsuńZazdroszczę takiego uczucia jakie łączy Thomasa i Alice, to zdecydowanie ich wolę w tym opowiadaniu.
Świetna robota! Oby tak dalej :)
Pozdrawiam :* x
Rozdział świetny :*
OdpowiedzUsuńNo mam nadzieję, że już tak zostanie
I nic się nie zepsuje :)
Bo jest idealnie, na to czekałam ;)
Noi mam nadzieję, że nowe wcielenie Kąt pozostanie :)
Pozdrawiam :*
Rozdział świetny :*
OdpowiedzUsuńNo mam nadzieję, że już tak zostanie
I nic się nie zepsuje :)
Bo jest idealnie, na to czekałam ;)
Noi mam nadzieję, że nowe wcielenie Kąt pozostanie :)
Pozdrawiam :*
Rozdział świetny :*
OdpowiedzUsuńNo mam nadzieję, że już tak zostanie
I nic się nie zepsuje :)
Bo jest idealnie, na to czekałam ;)
Noi mam nadzieję, że nowe wcielenie Kąt pozostanie :)
Pozdrawiam :*